munuð

(contr. from ‘mun-ugð’, ‘mun-hugð’), f. pleasure, lust, love.

* * *

or munúð, f., contr. from mun-hugð (Barl. 86), mun-ugð, [munr and hugr]:—pleasure, lust; likams or líkamlig munuð, carnal lust, Hom. 85, 128; bindask munoða sinna, … lifa at munoðum, Hom. (St.); draga ást þeirra saman til munygðar við sik, Bær. 14; munugðar lífi, a life of lust, 655 ix. C. 2; til munugðar sinnar, Str. 32; móti munugð sinni ok veraldar girnd, O. H. L. 86; deila munuð, Og. 24; drýgja munuð, Sól. 18; fljóðs munuð, a woman’s love, Hm. 78; munaðar ríki, sensuality, Sól. 10.

COMPDS: munhugðligr, munuðlífi, munuðlífr, munuðsamligr.